Eens was ik mee met een vrouwenreis naar de Alpe d’Huez. Een week vol met wandelen, bezinning, stiltes en uitdagingen. Ik wilde Gods stem leren verstaan. Ik wilde weten wat Hij met m’n leven wilde. Het was al een uitdaging om deze reis te maken. Alleen, met een groep vrouwen die ik niet kende. Ze zijn vast jonger en sterker, kan ik het wel? Het werd fantastisch. Even een week niks anders dan Coby zijn. Geen moeder, vrouw van, dochter, collega, zus enz. Even alle rollen eraf. Mobieltje uit en beleven.
Een van de activiteiten was tegen een steile bergwand omhoogklimmen. Je kreeg een gordel om en werd gezekerd met een touw. We moedigden elkaar flink aan zoals vrouwen dat kunnen doen. Een waar gekakel. De instructeur liet zien hoe het moest en gaf aanwijzingen vanaf de grond. En daar ging ik, klimmend, zoekend naar plekken waar ik mezelf aan vast kon houden en omhoog kon duwen, houvast zoekend. Halverwege liep ik vast; ik wilde niet opgeven maar had geen idee hoe ik hoger kon komen. De instructeur was iemand anders aan het helpen en onhoorbaar… Ik hoorde het geroep en gejoel van de groep, een hoop lawaai. En opeens werd er één stem heel helder. Alsof hij eruit gefilterd werd. Ik hoorde: ‘Zet je linkervoet een halve meter omhoog en dan je rechtervoet ietsje naar links.’ Ik luisterde en gehoorzaamde blindelings. Het lukte!
Weer beneden bedacht ik hoe bijzonder dit was. Dat de stem van de instructeur opeens zo duidelijk hoorbaar was voor mij én dat ik meteen wist: dit is voor mij. Toen vroeg ik mij af: is het zo ook met Jezus’ stem verstaan? Met alle drukte en ruis om me heen, filter ik dan Zijn liefdevol sturende stem of kan ik Hem totaal niet horen? Wanneer weet ik dat die stem voor mij bedoeld is? Jezus zegt in Johannes 10: 14: ‘Ik ben de herder en jullie zijn de schapen. Ik ken mijn schapen en de schapen luisteren naar mijn stem.’ Dus… de schapen kennen de stem van de Herder. Ze weten wat de stem van de herder is. Zo mag ik ook een schaap zijn van de Goede Herder en mag ik weten dat ik Zijn stem ken. Dat is een feit en ik mag vertrouwen dat het waar is wat Jezus zegt.
Leven in verbinding en horen groeit als je tijd doorbrengt met Hem zodat je ook gaat luisteren. In de bergen vroeg ik me af hoe verder te komen. De enige die mij kon helpen was de instructeur. Mijn hulp was van hem.
Zie ik op naar de bergen, waar komt mijn hulp vandaan? Het is van de Heer, die hemel en aarde gemaakt heeft. Dit weten geeft focus en oplossingen. Weet ik het even niet, dan heb ik de instructeur nodig. Hij zei me dat het veilig was die berg op te gaan. Hij wist het. Zo geeft God je dromen en verlangens in je leven. Híj weet de uitkomst al, waar jij uiteindelijk mag uitkomen. Zet de eerste stappen van je dromen en Hij geeft je de instructies voor wat er verder moet. Goed luisteren is nodig, vooral naar Hem. En dan sta je opeens op die berg. Is het een makkelijke weg? Nee. Is het eng? Ja. Dreigen er gevaren? Ja. Maar Hij is erbij en brengt je in Zijn doel.
Durf te gaan!
Xx Coby